O tempo presente e o tempo passado
están quizais ambos presentes no tempo futuro
e o tempo futuro contido no tempo presente.
O que podería haber sido e o que foi
apuntan a un fin único, que é sempre presente.
Resoan pisadas na memoria
polo carreiro que non percorremos
cara a porta que non abrimos nunca
no xardín de rosas. As miñas palabras resoan
así, na túa mente.
Pero con que propósito
remexen o po da cunca de follas de rosa
eu non sei.
Outros ecos
habitan no xardín. ¿Continuaremos?
T. S. Eliot
0 comments:
Enviar um comentário